Asosyalmekan

      Ebu Hanife, hicri 80 yılında Kufe’de ticaretle uğraşan varlıklı bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelmiştir. Hicri 150 yılında vefat etmiştir. Kendisi de ilim öğrenmeye başlamadan önce kumaş ticareti ile meşgul olmuştur. Ebu Hanife’nin yaşadığı Irak bölgesi eskiden olduğu gibi Müslümanlar döneminde de akide ve   inançlar hakkında farklı görüş ve düşünüşlerin bir arada olduğu yer olmuştur. Eskiden beri orası farklı din ve gruplara ev sahipliği yapmıştır. Ebu Hanife, Şii nüfusun yer aldığı   Kufe’de yaşadı. Şii İmamlarından Zeyd b. Ali Zeynel Abidin, Muhammed Bakır, Cafer Sadık, Abdullah b. Hasan gibi kişilerle görüştü. Ehli Beyte olan yoğun ilgi ve sevgisine rağmen sahabenin büyükleri hakkında olumsuz bir düşünceye kapılmadı. Ebu Hanife’nin kendisinden ders aldığı   Hammad b. Süleyman, İbrahim Nahai ve Şa’bi’den dersler almıştır.   Hammad b. Süleyman’ın ders aldığı bu iki kişi Şureyh, Alkame b. Kays, Mesruk b. Ecda’dan ders   almışlardı...

    İslam tarihinin ilk dönemlerinde büyük bütünden kopan ikinci grup   hilafet-imamet konusunda merkezi epistemolojiden uzaklaşıp ayrılan kişisel ve soya bağlı karizmanın temel alındığı Şia’dır.   Şia’nın referans çerçevesini oluşturan anahtar kavram ve olgular   ise imamet ana dinamik olmak üzere ayrıca   Ehli Beyt kavramı, Kerbela olayı, Takiyye, Mehdi inancı ve bu olgular ekseninde ortaya çıkan merkezi unsurlardır. Hz. Ali ile Muaviye   mücadelesinde galipken mağlup duruma düşen ve hakem olayının sonucunda hem taraftarlarından bir kısmını oluşturan Haricilerin kendisini karşılarına almaları ve ilerleyen süreçte şehit etmeleri; diğer yandan savaşta yenilmek üzereyken yaptığı taktiksel siyasi manevralarla meşruiyet kazanmayı hedefleyen Muaviye’nin halife olması Hz. Ali taraftarlarında büyük bir öfke, mağduriyet psikolojisi oluşturmuştur. Elim Kerbela vakası bütün bunların üstüne acıyı, öfkeyi pekiştiren bir etki yapmış ve toplumsal bellekte bu fe...