Seksenler Dizisi Üzerine

Ailemle Almanya’da ikamet ederken  başlamıştı Seksenler. Bir Anadolu ailesinin anne, baba ve çocuk rolleri ile kardeşler, komşular ve mahalleli arasındaki ilişkiler eksik ve fazlasıyla çok güzel bir biçimde ekranlara aktarılıyordu. Cumartesi günlerini geçmişin izlerinin takip edileceği bir zaman dilimi haline getirmişti adeta. Başladığından bu yana ailecek izlediğimiz bir yapım oldu Seksenler.

Özellikle mahallenin üzerine kurulduğu merkezi aile ve mahallelinin  örnek tavır ve davranışlarıyla her hafta birey ve toplumun bir sorununa odaklanması en azından haftada bir gün içimizde taşıdığımız ama unutulmaya yüz tutmuş sevgi, şefkat, yardımlaşma, dayanışma, fedakarlık, birlik, beraberlik vb. niteliklerin bir kez daha farkına varmamıza yol açıyordu. Ortaya konulan yapımı daha çekici kılan unsurlar elbette içinde barındırdığı başta komedi, dram vb. unsurlar gelmektedir. Sahici ilişkiler ve olayların örgüsüne dayanan dizide  başta komedi ve lirizm zenginlik katıyordu. Her hafta başka bağlamlarda yinelenen motto cümleler sırıtmıyor, her defasında orjinalliğini muhafaza ediyordu.

Fehmi Baba’nın olgu ve olaylara bakışının farklılığı ve ortaya çıkan problemleri kırmadan dökmeden pratik bir şekilde çözmesiyle adeta sosyal çevresinin itibar ettiği, güvendiği, müzakere ettiği bir büyük portresi çiziyordu. Eşi Rukiye’nin hem eşine ve çocuklarına hem de mahallenin diğer kadın sakinleriyle ilişkileri oldukça güzel yansıtılıyordu ekranlara. Özellikle içinde bulunduğumuz coğrafyanın karakteristiklerinden olan kadın erkek rolleri bağlamında Rukiye’nin karşı karşıya kaldığı problemler ve çelişkilerin üstesinden gelmede gösterdiği performansın takdire değer olduğu rahatlıkla söylenebilir.

Geleneksel bir Türk ailesinde olduğu gibi dini unsurlar gündelik ve hayatın tamamını kuşatacak tarzda olmayıp geleneksel dindarlığa göndermede bulunan tarafıyla yer alıyordu. Özellikle ramazanlarda ve bayramlarda  dini ögeler ön plana çıkıyordu.

Bu sezon biteceğini duyduğumda içimde tarif edemediğim bir hüzün ortaya çıkıverdi birden. Çünkü her hafta mümkün olursa  aile fertlerimizle birlikte izliyor, bizlere her defasında yerine getirdiğimiz rollerin idealini hatırlatıyor ve en sonunda bütün yolların sevgi ve saygıya çıktığını gösteriyordu.

Bu dizide  emeği geçen herkese teşekkür ediyor ve benzeri yapımların devamını bekliyoruz.

HAYRETTİN GÜL