Adı üstünde:İmam-ı Azam (4)

İmam-ı Azam’a göre fıkıh dindir, dîni anlamaktır. Başka düşüncelerin altında kalan kimse bunu elde edemez. Yalnız hakkın peşinde  koşan kimse ona yol bulur, hakikat öyle nazlı bir sevgilidir ki, kendini ona tam vermeyene râm olmaz. Hakikat âşığı bu yolda kendisi galip gelmiş, mağlûp düşmüş onun için hep birdir. Yeter ki hakikat meydana çıksın. Mademki hakikat meydana çıkmıştır, öyle ise o galip demektir. Çünkü aradığı budur. Münazara ve mübahasede hasmı onu ikna ederse hakikat meydana çıktı diye yine sevinir, mağlûp da olsa hakikati anladı diye kendini galip sayar. Hakkı aramaktaki ihlâstan dolayıdır ki, kendi görüşünün mutlaka hak olduğunu ileri sürüp iddia etmiyor, şöyle diyordu: «Bizim görüşümüz budur. Buulaşabildiğimiz en güzel görüştür. Kim ki bizim bu kavlimizden daha iyisini bulursa doğru olan odur.» Kendisine :

 — Ya Ebû Hanîfe, bu verdiğin fetva şüphe götürmez bir hakikat mıdır? dediler.

— Bilmem vallahi, dedi. Belki de şüphe kaldırmaz bir bâtıl olabilir!

 M. Ebu Zehra'nın Ebu Hanife Kitabından...