Asosyalmekan

ŞU'BE BİN HACCAC   Metodolojik Bir Not: Geçmişi Bugüne Tercüme Etmek Tarihsel bir şahsiyeti, kendi döneminin kavram dünyasının çok ötesinde, modern sosyoloji, psikoloji ve felsefe teorileriyle okumak, ilk bakışta bir anakronizm (tarih yanılgısı) riski taşıyor gibi görünebilir. Ancak bu çalışmada Michel Foucault'nun 'Panoptikon'undan, Durkheim'ın 'Anomi'sine veya günümüzün 'Post-Truth' kavramına başvurulmasının temel sebebi, geçmişi modernleştirmek değil; geçmişin anlaşılmasını modern zihin için mümkün kılmaktır. Zaman, mekân ve teknoloji değişse de, insan doğasının temel dinamikleri—güven arayışı, yalanın cazibesi, iktidar ilişkileri ve hakikat mücadelesi—değişmez bir sabiteye sahiptir. Hicri 2. yüzyıl Basra'sındaki bir kıssacının halkı manipüle etme teknikleri ile bugünün sosyal medyasındaki dezenformasyon mekanizmaları şaşırtıcı derecede benzerdir. Dolayısıyla modern kavramlar, burada birer 'hakikat giydirmesi' olarak değil; geçmişin ka...

  "BEDENİN İFLASI VE COĞRAFYANIN ŞİDDETİ" Biyolojik Bir Savaş Olarak Yolculuk Ebu Hatim er-Razi, Rey şehrinin güvenli surlarından çıkıp o uçsuz bucaksız bilinmeze ilk adımını attığında, aslında sadece bir seyahate değil, kendi biyolojik sınırlarına karşı açılmış topyekün bir savaşa girişiyordu. Modern zamanların insanı için "gitmek"; konforlu bir koltukta oturup, zamanın akmasını beklemekten ibaret, bedenin pasif kaldığı, ruhun ise sadece manzarayı izlediği steril bir eylemdir. Ancak 9. yüzyılın o acımasız coğrafyasında Ebu Hatim için gitmek; bedenin her bir hücresiyle mekana sürtünmesi, kasların yerçekimine her saniye direnmesi ve metabolizmanın hayatta kalmak için sürekli alarm durumunda olması demekti. Onun rihlesi, bir varış noktasına ulaşma arzusundan çok, yolda olmanın getirdiği o vahşi aşınmayla şekilleniyordu. Güneş, sadece tepede parlayan bir yıldız değil, derisini tabaklayan, onu yavaş yavaş bir kösele kıvamına getiren acımasız bir ustaydı. Rüzgar, saçları...